Farei 7 Apartments

Project Info
Year:2019
Client:Babak Ataei Moghadam
Program: Housing- Apartment
Status:Constructed​
Location:Tehran, Iran

Fari 7 apartments are designed and built on a very narrow 800 square meters land lot which was oriented through the north-south axis. This feature highly limits the ways the northern units could utilize daylight in their interiors. therefore the main challenge of the design was the formation and placement of the three large apartments that were requested by the program. A study of the surrounding projects has inspired the architects to abandon the idea of clustering the units on the north end of the site, resulting in a courtyard in the project that would facilitate daylight penetration.

On the other hand, a flat spatial organization would again limit the capabilities of the units in terms of view, light, and spatial organization. The design team proposed the development of duplex apartments, each of which could be spread through two stories and offer more possibilities not only for daylight but also how the inner access network of the units would function. This strategy also helped us to divide each unit into distinct private and public areas that are separated by courtyards and level changes. Even the north most unit, often the least pleasant in this type of project, opens to a private yard that gives it defining qualities of a unique view.

Many of the tactics deployed in the design are inspired by the features of the Iranian traditional conventions of architecture. Through this measure, the project tries to manifest itself as a return to historical routs, while the modern materials, building technics, and spatial features like a bridge gallery hanging over the courtyard, show a careful intention to comfort the habitants.

ساختمان مسکونی فرعی هفت مهرشهر که یک ساختمان کوچک سه واحدی است را می‌توان بخشی از مجموعه فعالیت‌های معماری نشا دانست که توجه ویژه‌ای به منطقه مهرشهر کرج دارند. مفهوم مسکن، ملاحظات معاصر مرتبط با آن، درک دغدغه‌های کارفرما و استفاده‌کننده‌ی نهایی، اقتصاد مسکن و مسایل تاثیرگذار اجتماعی در مقوله سکونت، از جمله موضوعاتی هستند که در مجموعه بناهای نشا در این منطقه مدنظر قرار گرفته‌اند. راه‌حل‌های طراحی ارائه شده برای این بنا، حاصل فهم ویژگی‌های بستر طرح، استفاده‌ی بهینه از  ضوابط حاکم بر طرح ‌معماری در این منطقه، تعامل موثر با کارفرما و شناخت ماموریت‌های ساختمان از دید کارفرما و استفاده‌کنندگان آن است. یکی از ویژگی‌های مهم ساختمان، برخورد طراحی با مساله حیاط میانی است که معمولا به عنوان عامل نورگیری دو واحد مجزا در نظر گرفته می‌شود. در ضوابط شهری منطقه مهرشهر این امکان در توده‌گذاری وجود دارد که توده به دو بخش تقسیم شود و حیاطی در میان توده ساختمانی شکل گیرد. در ساختمان فرعی هفتم اما این امکان به نوعی مورد بازنگری قرار گرفته است. در این ساختمان طبقه اول به صورت تک‌طبقه و طبقات دوم و سوم به صورت واحدهای دوبلکس طراحی شده اند. حیاط میانی قاعدتا باید بر بام طبقه اول و میان دو واحد شمالی و جنوبی دوبلکس قرار می‌گرفت؛ اما با تمهیدی طراحانه، واحد شمالی که نور نامرغوب تری دارد خود شکاف برداشت و حیاط میانی را در خود جای داد. دو بخش شکاف خورده با پلی در طبقه سوم به هم متصل شده اند، پلی که مشرف است بر حیاط میانی که حالا خصوصی شده و ضمن تامین نور کافی، پذیرای فعالیت‌هایی خاص برای ساکنین این واحد است. حاصل این طراحی، ایجاد  سه واحد متفاوت با ویژگی‌های منحصر به‌فرد است که در انسجامی معنادار همنشین هم شده‌اند.