Ab-o-Atash Entrance Plaza and Pedestrian Bridge Design

Project Info
Year:
Type:
Program:
Client:
Size:
Location:
Status:
2012
Commission
Public Space
Abbas-abad Lands Renovation Company
3000 m²
Tehran, Iran
Constructed
Partner in Charge:Ali Naghavi Namini
Project Management:Hamidreza Mousavi
Design Team:Farshad Kezerouni, Nastaran Esmailbeygi, Saeed Saraie
Technical Design:Abbas Fotouhi, Mohammadtaghi Dibaee
Environmental Design:Fataneh Fatahi
Mechanical & Electrical Engineering:Kiumars Alamshenas
Presentation:Niloufar Soudmand

Ab-o-Atash Entrance Plaza is located in the north entrance of Ab-o-Atash Park and adjacent to the Haghani Highway. This entrance is comprised of stairs, plaza, fountains and ramps with the area of 3000 square meters. Sustainable and holistic solutions with regards to the multidisciplinary methods are the main project’s approaches which provide the opportunity for human-oriented green urban development. In other words, this plaza was designed and built to provide solutions for sustainable development in urban open spaces. For this reason the priority is given to soft-scape and natural landscape and thus the natural topography has remained intact.

The connection between the main plaza and the pedestrian pathway is maintained by stairs surrounded by natural context. For better accessibility, a continuous ramp connects Haghani Highway’s pedestrian path to the main plaza. Accordingly, 35% of natural area of the plaza were almost left untouched which enabled green spaces development together with the urban space development.

فضای ورودی پارک آب و آتش تهران در ورودی شمالی این پارک؛ لبه اتوبان حقانی واقع شده و شامل مجموعه‌ای از پله‌های ورودی، میدان، آب‌نما و رمپ ورودی در مساحتی به حدود ۳۰۰۰ متر مربع است.

راه‌حل‌های جامع و پایدار به گونه‌ای که با نگاه بین رشته‌ای، توسعه شهر و حضور انسان را با حفظ و احیای حوزه‌های طبیعی فراهم می‌سازد به عنوان مهم‌ترین رویکرد در طراحی این حوزه از شهر مورد توجه قرار گرفته‌است. در طراحی این میدان، وسعت فضای اجتماعی و ارتباطی در برابر وسعت فضای طبیعی مورد مطالعه قرار گرفته و سعی شده‌است که پوشش سطح طبیعی خاک با این ملاحظه که عملکرد شهری میدان را تحت شعاع قرار ندهد و به حداقل ممکن برسد. وضعیت طبیعی تپه تا حد ممکن حفظ شده‌است و ارتباط معبر با قسمت مسطح میدان از طریق پله‌های محاصره شده با بستر طبیعی امکان‌پذیر است.

برای ارتباط راحت‌تر، یک رمپ ارتباطی از میان آب‌نمای کنار میدان، سطح پیاده راه لبه اتوبان حقانی را با سطح میدان مرتبط می‌سازد. به این ترتیب حدود 35 درصد از حوزه طبیعی در محل میدان دست نخورده باقی‌مانده و توسعه فضای سبز را در کنار توسعه فضای شهری ممکن ساخته‌است.‌